Rüyalarındaki o karanlığın içinden çıkan; seni sonsuz bir aydınlığa ulaştıran sevgiliye doğru söylemek istediğin duygu dolu sözlerin...

Ağaçların maviye çaldığı saatlerde Karanlık soluyor nefeslerin uğultuları Duvarlar çınlıyor örtünmüş direklerin çaresizliğiyle Akan güneş...

Bir ağustos sabahı, Birbirinden uzak ama birbirini arayan iki göz... Sevmenin usul yalnızlığında Uzaklaşıyordu istemeden Sevginin ne...

İnsanların açgözlülüğü sebebi ile muhtaç olduğu doğayı her geçen gün daha fazla tahrip etmesi üzerine hece ölçülü bir şiir.

-kırışmış dudaklarım acuzeden farksız ne dillendirse duyamam gök silkelense uyanamam sanırdım sinek kanatlarında buldum rüyamın sonunu

Firar Şiiri Tepemde göğü kapatan çatı dedikleri illet var Sırtımda yuva denen ağulu sarmaşık Elimi uzatıp yukarıya kaynayan yıldızların aras

Son Çiçekler Şiir | Meftun.Art Bu serzeniş ve çığlığın altında Tam toparlandım derken başa sarıyorum. Olmuyor istediğim,gitmiyor