Uyanış

Kaynamaya burun kıvırır

Donmaya hazırdır kan

Bir rüya vursa yüzüme

Bir daha uyandırmasa

Bir ihtiyar ağyar dokunsa saçıma

Toyundan görmediğimi sunsa

Bırakıp gitse yanardağ avuçlarıma

Ona da susar

Kana kana susar

Sise takılır, kalır çıtalı

Onca çınarın arasından

Akıl işi mi

Değil

Gönül işi duvara çarpan her haykırış

Dönüp bir aslan pençesi gibi

Yaralar göğsümü, kafesimi-

-oysa

hür bırakmıştım vakti zamanında

illa kalacağım diyenleri

Ve içlerinden biriydi

salışım zorakiydi onu

seneler oldu bir fermandır

ancak gönderebildim dostlarım-

Kırışmış dudaklarım acuzeden farksız

Ne dillendirse duyamam

Gök silkelense uyanamam sanırdım

Sinek kanatlarında buldum rüyamın sonunu