Yol

Bir ağustos sabahı,

Birbirinden uzak ama birbirini arayan iki göz...

Sevmenin usul yalnızlığında

Uzaklaşıyordu istemeden

Sevginin ne olduğunu unutmuş,

Bir yıkıma gidercesine birbirinden...

Yaşam savaşında kaybolmuşlarken

Kenetlenmiş bir çift kalp, yolladı işaretlerini

Yıldırım okları misali

Çıkmazlardan bir yol seçti, geldi...

Yol uzun, yol dikenli...

Yürüyorlardı oradan oraya, iki vurgun kalp:

Sokak lambalarının yansımasındaki yağmur damlalarının ıslaklığında

Buldular sonunda birbirlerini

Nefes oldular yalnızlıklarına...

Ağustos çıkmazında

Hatıraların davetiyle çıktılar yeni bir yola

Bir yudumluk şiirleri

Bir nefeslik ömürleri

Yaşayıp gidiyorlar şimdileri...