Geç

Bir damla kan aktı yapraktan,

Toprağı al ile kapladı,

Yeşeren bütün çiçeklerin,

Ömrü ancak rüzgar kadardı.

Attığı her adımda zarar,

Umursamaz göğün rengini,

Tuttuğu tüm dalları kırar,

Yok eder yaşadığı evi.

Elbet ki nefesi tükenir,

Hisseder gökyüzü acıyı,

Kafasını kaldırır görür,

Ancak bin bir göçmüş yıldızı.

O vakit seslen, de onlara,

Kim boğdu bu yeşil cenneti?

Bakıp kaybolan karalara,

Neden her şey bu hale geldi?

Bu yazı, konuk yazarımız olan Berkay Çakıbey' e aittir. https://www.asillertoplulugu.com/ sitesinden yazarımızın diğer yazılarına ulaşabilirsiniz.