İstasyon Durağı

Ağaçların maviye çaldığı saatlerde

Karanlık soluyor nefeslerin uğultuları

Duvarlar çınlıyor örtünmüş direklerin çaresizliğiyle

Akan güneş tutmuyor kandan damlayan dikişlerini

Bir çocuk geçiyor istasyon durağından

Vitrinlerin çıkartma biletlerini topluyor

Kaçan zamanda eriyen gölgelerin

Soğuk sesleri sarıyor ellerini

Bir çocuk geçiyor istasyon durağından

Gidip gelmeyen geçip gitmeyen bir çocuk