Emile Zola'nın Therese Raquin eseri; duygular, uzam ve psikoloji açılarından çok sayıda detaylar içeren önemli bir romandır.

Kimi zaman anımsayamayız geçmişi. Niçin buraya gelmek için uğraştık pervasızca, sorusunu ihmal ederiz. Takiben karşımıza çıkar geçmişimiz.

Unutulmuş bir kültür mirası, sahaflar.

Dante'nin önemli eseri İlahi Komedya'nın bir parçası olan Âraf, insanı uyarıcı nitelikte cümlelere sahip. Lia, bu uyarıları duyacak mı?

Klasik trajedilerde önemli bir unsur olan peripetie yani talih dönüşümü, Genç Werther'in Acıları romanında da sıklıkla görülür.

Sanki kâğıt amel defterim, soba da amelimin bedeli. Şimdiden biçilmiş sanki benim kaderim. Cehaletten beslenip güçlenenler böyle istiyorlar.

Tedirgin, hayatını yalnız ve biçare geçirmiş şairin ıslak ceviz kahvesi gözlerini unutmamak için Engin Atlı anısına kaleme alınan bir yazı.

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Saatleri Ayarlama Enstitüsü adlı eserindeki geçmiş ve günümüzün ahlaki değerleri arasındaki ilişkiyi inceledik.

Yitirilen zamanın telafisi olmadığı gibi ardında bıraktığı yarayı sağaltmak yine zamana bırakılır. Kalanın ile gidenin zamanı müsavi değil.

Ruhsuz sandı beni de ruh-u revan Vurulmuş kovulan saçılmış kovan Uzaksam, elindeki saza değme Uzatsam da türküyü çeşm-i çeşme

İnsanın belki de en büyük yoldaşı olan kalem, Sare'nin de tek sığınağı idi.

Düşmüşüm, düşük kalplerden! Kirpiklerinin ucuna yakışan uçurum...

Duygular da hastalanabilir ve bu normaldir. Yaralarımı yazarak iyileştirebilir miyim? Belki bu kadar iddialı bir şey olmasına gerek yok...

Görmek sadece eşyayı kapsayan bir eylem midir? Yoksa gerçekliğine emin olduğumuz varlık mı gerçektir? Belki de bu ikiliği yaratan geçmiştir.

Ben bu yazımda 8 Mart Dünya Kadınlar Günü vasıtasıyla edebiyat dünyasında büyük yankı uyandıran bazı güçlü kadın figürleri anmak istedim.

Tıpkı mezar taşında yazıldığı gibi en harlı alevlerin ortasında yaşadı Sylvia Plath.