Telaş İçinde Yüreğim

Bir telaş içinde kaldım,

Yüreğim koşturmaktan yoruldu.

Bu güne sarılmaktan,

Gölgeler içinde üst üste sıralanmaktan.

Harap oldum, çöktüm yere

Yorgun bitkin yaşadım, öylece...

Boyun eğmem kimseye.

Yine yeniden, gün olur, açar gönül gözüm,

Kederden sıyrılır, gecelerim.

Yüreğim neşesini kaybetse de

Derin, boşlukta, kaybolsam da

Bir biri üstüne binmiş, acılarım olsa da

Belki de öğreniriz, bir gün.

Yakınmadan elem ve keder içinde büyümeye,

Acıyla demlenmeye,

Eksiklerimizle tamamlanmaya,

Mayalanıp, kızgın ateşte pişmeye,

Gelişmeye, çokça yetişmeğe.

Kabullenmeyi, bilinçlenmeyi,

Örselemeden, benimsemeyi,

Belki de öğreniriz, bir gün.

Dünyalık telaşlarımızla, hissetmeyi,

Ruhumuzun en derinlerinde, sürdürmeliyiz...