Giz Bunaltıcı, Nefret Öldürücüdür

Dizini alnına yasla. Tütün konan, kadeh kaplı zemine bırak bedenini. Isınamadığın her yatakta üstüne bir avuç daha toprak attı bu soysuzlar. Soğuk uykularının sebebi onlar, rüzgârlı rüyalarını çaldılar, dönme. Dilsiz duvarlar en hakiki sırdaş, sesini unutma. Omuzlarından dökülen şiirleri kimsenin okumasına izin verme. Bak, ben babama bile güvenmiyorum artık. Sahnede alkışlandın, sokak aralarında öldün. Sahtelikle büyüdün, sahtekâr olma. Yeryüzünün alı da moru da sensin. Renginden kovma kendini, utanma.

Bunu en iyi sen bilirsin, ellerini göğsüne gömdüğünde eskisinden bir farkı var mı gecelerin? Yorgunsun, yorgunluğun yanaklarını örtüyor. Acı çekiyor ellerin, duyuyorum. Bademlerinden Marmara dökülürken dünyanın en karakaşları senin, korkma. Kalemini kırabilir, boyalarını dökebilir, sazının ince tellerini sökebilirler belki ama oyamazlar kalbini. Babanın bakışıyla, annenin sesiyle, komşunun lafıyla alınabilir soluğun, neşen kalır geriye. Mezarın, memleket dedikleri yer olabilir. Bir boa yılanı gibi dolanabilir hücrelerine ve kan dolaşımını durdurabilir, yalnızlık. Ama ölmekle sona ermez kavga çünkü bu çok daha fazlası. Eğer ölmekle sona erseydi bu kavga Apollon’u bilmez, bin kat giydirilen aşkı soymazdık Mevlana’yla.

Dumanın kana bulandı, ruhun insan çöplüğü, biliyorum. Sen saklanırken kuytu köşelere kahkahanı duyuyor arkadaşların, kahkahanı duyuyorum. Şarabı helvayla, aşkı mücadeleyle sevenler var. Umut, yok değil. Ben sendenim, dizini alnına yasla.

‘’ben az konuşan çok yorulan biriyim

şarabı helvayla içmeyi severim

hiç namaz kılmadım şimdiye kadar

annemi ve allahı da çok severim

annem de allahı çok sever

biz bütün aile zaten biraz

allahı da kedileri çok severiz

hayat trajik bir homoseksüeldir

bence bütün homoseksüeller adonistir biraz

çünki bütün sarhoşluklar biraz

freudun alkolsüz sayıklamalarıdır

siz inanmayın bir gün değişir elbet

güneşe ve penise tapan rüzgarın yönü

çünki ben okumuştum muydu neydi

biryerlerde tanrılara kadın satıldığını

ah canım aristophones

barışı ve eşek arılarını hiç unutmuyorum

ölümü de bir giz gibi içimde

ölümü tanrıya saklıyorum

ve bir gün hiç anlamıyacaksınız

güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum

düşüvericek ellerinizden ve

bir gün elbette

zeki müreni seveceksiniz

(zeki müreni seviniz)’’

Arkadaş Z. Özger/Merhaba Canım